Visie zorgde ervoor dat ik Gods route bleef volgen ondanks mijm revalidatieproces

De dagen rondom kerst brengen me terug naar twee jaar geleden. Continu met pijn liggend op de bank, geen licht kunnen verdragen, ieder appje kostte me al teveel aandacht en als ik dan al even iets kon doen, dan verplaatste ik me in een rolstoel. 

Linda de Groot, moeder van 4 kinderen en drijvende kracht achter het platform Christelijk Opvoeden vertelt hoe ze ondanks een zwaar revalidatieproces zichzelf vast kon houden aan haar visie. 

Door een ongeluk heb ik 9 maanden moeten revalideren. 9 maanden was ik niet 100% mezelf! Dagen lag ik alleen maar in een donkere kamer! Mijn hoofd ging gewoon door met alle leuke ideeën voor mijn bedrijf en toffe plannen voor mijn gezin! Maar mijn lichaam deed even niet mee. Dus in alle eerlijkheid: ik moest een heel aantal keren terugschakelen.

Bidden deden we.
Avondmaal vierden ook.
We legden handen op in Jezus naam.
Ik werd gezalfd.
In een periode van bidden en vasten stopte ik in geloof met mijn medicatie.
Ik geloof in een God van wonderen en was vol verwachting!

Maar toch…er was geen instant genezing! Het werd een proces van 9 maanden, waarna ik inmiddels gelukkig kan zeggen dat ik weer volledig hersteld ben!

Als je me dat van tevoren had verteld, weet ik niet hoe ik het zou ervaren. En ook gedurende deze maanden heb ik me regelmatig gefrustreerd gevoeld!! Maar ik had een visie. Ik had een routeplanner klaarliggen en ondanks mijn beperkingen ging ik iedere dag opnieuw op zoek naar de manier hoe ik weer op die route terug kon komen.

Het was een soort luide interne navigatiestem “Keer terug op de route!”

Visie met elkaar creëren is een plan maken voor de weg die je wilt gaan. Het is als het instellen van je navigatiesysteem. Onderweg gebeuren er allerlei mooie en minder mooie momenten. Er zitten relaxte en gezellige dagen bij; maar ook irritante hobbels en scherpe onverwachte bochten. Gebeurtenissen die je soms even doen crashen.

Mijn persoonlijke visie heeft er afgelopen jaar voor gezorgd dat ik ondanks mijn beperkingen tóch kon blijven wandelen in de bestemming die God voor me heeft!

Want ondanks dat ik even was gecrasht en niet wist wanneer ik weer 100% kon functioneren; ik had mijn navigatiesysteem ingesteld en die hielp mij om scherp te stellen op de weg die voor mij lag. In Habakuk 2:2 staat “Schrijf het visioen op, grif het duidelijk in tafelen zodat het in het snel voorbij lopen te lezen is!’ Ik wil je bemoedigen om bij de start van het nieuwe jaar je uit te strekken naar de woorden die God tot je wil spreken over 2024. Wat wil Hij doen vóór en dóór jou?

Stap even uit je dagelijkse cyclus om tijd vrij te maken om na te denken over je leven. Is het nog op koers? Ben ik aan het doen wat ik belangrijk vind? Ervaar ik dat ik wandel in datgene waar God mij voor geroepen heeft?

Grote vragen.

Eén ding heb ik ontdekt: ik moet bewust rust en tijd creëren om antwoord te krijgen op deze vragen. In Gods rust en aanwezigheid groeit mijn geloof, omdat we niet meer kijken met onze eigen ogen of het filter van ons eigen referentiekader; maar we gaan kijken met Gods ogen! Dat is wat mij er doorheen getrokken heeft in die 9 maanden van revalidatie! Stapje voor stapje terug op de route!

Linda sluit haar verhaal af met een enthousiaste lach en verteld: "Dat is ook waarom ik zo graag anderen bemoedig om aan de slag te gaan met hun visie. Ik heb dat idee omgezet in een mini-cursus zodat je zelf kunt ervaren hoe het is om ondanks wisselende omstandigheden een houvast te hebben!" 

Wil jij ook aan de slag met een jaarvisie? Start met de mini-cursus ‘Creëer jouw jaarvisie’ via onze website www.christelijkopvoeden.nl/jaarvisie